Jak dbać o iglaki w ogrodzie?

Kiedy sadzić iglaki?

Najlepszym czasem na sadzenie iglaków jest jesień. Nie można jednak czekać aż do listopada, gdyż rośliny iglaste powinny być sadzone nieco wcześniej niż liściaste, najlepiej we wrześniu lub październiku. Zbyt późne sadzenie iglaków może się dla nich źle skończyć, gdyż potrzebują one więcej czasu na aklimatyzację w nowym miejscu, a ponadto nie przechodzą one całkiem w stan uśpienia na okres zimowy. Oznacza to, że powinny się zadomowić w nowym miejscu zanim nastaną mrozy i ziemia ulegnie zamrożeniu, a jeśli to im się nie uda, to niestety, ale znacząco spadnie ich odporność na mróz.

Iglaki można również sadzić wiosną, najlepiej od kwietnia. Sadzenie krzewów iglastych zbyt wczesną wiosną, gdy jeszcze mogą pojawić się mrozy, będzie zagrażać ich dobremu rozwojowi. Sadzenie roślin iglastych można również wykonać latem, ale wtedy należy wybrać odpowiednią porę ku temu. Nie powinno się ich sadzić w okresie upałów, gdy ziemia jest mocno wysuszona i panują iście tropikalne temperatury. Jeśli iglaki są w donicach, to lepiej przetrzymać je w pojemnikach aż do momentu, gdy upały zelżeją i ziemia będzie lepiej nawodniona. Jeśli chcemy posadzić iglaki wykopane z gruntu prosto od ogrodnika, to lepiej wstrzymać się z wizytą w centrum ogrodniczym aż nastaną bardziej sprzyjające warunki pogodowe.

Pielęgnacja iglaków - kiedy i jak podlewać?

Jednym z kluczowych zabiegów pielęgnacyjnych, od których zależy kondycja roślin iglastych jest podlewanie. Jest ono szczególnie istotne tuż po posadzeniu i w początkowym okresie wzrostu iglaków. W tym okresie rośliny mają jeszcze na tyle słabo rozwinięty system korzeniowy, że w okresie niewielkiej ilości opadów może im być trudno samodzielnie czerpać wodę z gleby. W tym okresie wymagają one regularnego podlewania, a jeśli go zabraknie, to trzeba liczyć się z tym, że rośliny będą brązowieć i obsychać. Bardzo wielu właścicieli nie wie, że często główną przyczyną brązowienia igieł nie jest brak składników odżywczych, ale za mała ilość wody.

W przypadku sadzenia iglaków jako żywopłotu, warto zamontować linie nawadniające, które będą doprowadzać wodę bezpośrednio pod krzewy. Ułatwi to roślinom dostęp do wody i sprawi, że będą zdrowo się rozwijać. Odpowiednie podlewanie iglaków jest konieczne nie tylko wiosną i latem, ale również zimą. Pamiętajmy, że jako rośliny zimozielone iglaki transpirują czyli tracą wodę również zimą, więc muszą uzupełniać jej niedobory. Zmrożona ziemia może im to uniemożliwiać, dlatego należy obserwować rośliny i od czasu do czasu podlać je też zimą. Dzięki temu uda się uniknąć zjawiska suszy fizjologicznej i uchronić roślinę przed brązowieniem igieł i obsychaniem.

Przed sadzeniem dobrze jest przygotować odpowiednie podłoże do iglaków, dbając o jego zasobność w składniki odżywcze i kwaśny odczyn. Dobrą praktyką jest nasypanie do przygotowanego pod roślinę otworu odrobiny torfu wymieszanego z ziemią, co pozwala przygotować optymalne warunki do rozwoju roślin iglastych.

Ściółkowanie iglaków

Jednym ze sposobów pozwalających uchronić iglaki przed wysychaniem i wspierających ich zdrowy rozwój jest ściółkowanie. Można do tego celu stosować agrowłókniny, które doskonale sprawdzają się w tej roli. Dzięki nim gleba wokół iglaków będzie chroniona przed wysychaniem, a korzenie będą miały dostęp do wód opadowych. Zamiast lub oprócz agrowłókniny do ściółkowania świetnie nadaje się kora sosnowa, która zapewnia ochronę gleby przed wysychaniem. Dodatkową zaletą jej używania jest jej naturalne pochodzenie oraz fakt, że w trakcie rozkładania się zakwasza ona glebę. Jest to zatem idealna sytuacja dla iglaków, które wymagają gleby kwaśnej i jej regularne zakwaszanie jest jednym z istotnych elementów troski o iglaki zdobiące przydomowy ogród.

Nawożenie iglaków

Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym roślin iglastych jest ich nawożenie. Najlepiej robić to dwa razy do roku, choć może się okazać, że iglaki, zwłaszcza te młodsze, będą potrzebowały większego wsparcia. Wybierając nawozy do iglaków należy zwracać uwagę na ich skład. Wiosenny nawóz powinien zawierać dużo azotu, by wspomóc rozwój roślin po okresie spoczynku. W zależności od rodzaju nawozu wystarczy jedna dawka długodziałająca lub dwie dawki, jeśli mamy do czynienia z nawozem bez przedłużonego działania. Niektórzy ogrodnicy zalecają jednokrotne nawożenie wiosną, a podanie drugiej dawki uzależniają od stanu roślin. Warto jednak sugerować się zaleceniami producenta oferującego dany nawóz, które znajdują się na opakowaniu.

Nawozy do iglaków należy stosować również jesienią, przy czym w tym czasie powinno się wybierać nawóz z mniejszą zawartością azotu, a większą innych składników takich jak potas czy fosfor wspomagających gospodarkę wodną. Dzięki nim rośliny mogą się lepiej przygotować do zimy i wzmocnić się zanim nastaną trudniejsze dla nich warunki pogodowe.

Przycinanie iglaków

Pielęgnacja iglaków to nie tylko podlewanie i nawożenie, ale również odpowiednie przycinanie. Służą do tego sekatory i nożyce ogrodowe. Najlepiej wykonać je wczesną wiosną, zanim rośliny obudzą się po mniejszej aktywności zimowej. W pierwszej kolejności należy usunąć pędy uszkodzone oraz wykonać inne cięcia sanitarne. Można jednak iść o krok dalej, gdyż iglaki w przeciwieństwie do części roślin liściastych, bardzo dobrze znoszą przycinanie, a z niektórych gatunków można wyczarować prawdziwe cuda.

Tuje, które są popularne jako żywopłot, można przycinać do wysokości, która nas interesuje, formujące z nich proste ściany zielone. Im szybciej zaczniemy im przycinać wierzchołki, tym bardziej będą się one zagęszczać, więc jeśli zależy nam na prywatności, to cięcie żywopłotów od góry to pozycja obowiązkowa na liście czynności pielęgnacyjnych iglaków.

Cisy i cyprysiki doskonale znoszą cięcie dekoracyjne, a ich pędy można obcinać nadając roślinom bardzo wymyślne kształty, począwszy od kul, poprzez stożki, aż do jeszcze bardziej wymyślnych form. Iglaki świetnie wyglądają również w bardziej wymyślnych kształtach, np. nawiązujących do form japońskich. Do przycinania w ten sposób doskonale nadają się jałowce oraz niektóre odmiany sosny np. sosna zwyczajna czy sosna gęstokwiatowa.