Agrowłókniny

Inne zalety agrowłókniny to wzmacnianie systemu korzeniowego roślin, redukcja ich podatności na szkodniki i choroby oraz zabezpieczanie przed brudzeniem się nisko rosnących kwiatów i owoców.

Jak układać agrowłókninę ogrodową?

Na rynku dostępne są: agrowłóknina ściółkująca oraz agrowłóknina okryciowa. Pierwsza z nich występuje w kolorze czarnym, zielonym lub brązowym, a jej gramatura wahać powinna się od 50 do 100 g na metr kwadratowy. Często nazywa się ją agrowłókniną na chwasty lub agrowłókniną przeciw chwastom. Dzięki podwyższeniu wilgotności i temperatury w glebie, tworzy ona specyficzny mikroklimat, który w znaczącym stopniu przekłada się na utrzymanie optymalnych warunków rozwoju roślin. Produkt ten znajduje zastosowanie zarówno w ogrodzie owocowym, jak i warzywnym. Spotyka się także agrowłókninę pod tuje i inne krzewy, a także drzewa i rabaty (w tym przypadku można ją dodatkowo obsypać korą lub żwirem).

Okrywanie roślin

Drugi rodzaj to agrowłóknina okryciowa, której cechą charakterystyczną jest biały kolor. Związane jest to z faktem, że tylko ta barwa jest w stanie przepuszczać wystarczającą ilość światła. Tego typu wyroby są na tyle lekkie i elastyczne, że nie ingerują w optymalny rozwój roślin. Okrywając nimi rośliny, gwarantujemy im stabilne warunki termiczne i wilgotnościowe, które umożliwiają bezproblemową wegetację. Najczęściej spotyka się agrowłókniny o gramaturze od 17 do 50 g na metr kwadratowy. Wśród nich wyróżnić można te stosowane wiosną oraz zimą. Zadaniem pierwszych, agrowłóknin wiosennych, z nich jest ochrona przed przymrozkami, gradobiciem, nadmiernymi promieniami słonecznymi i insektami. Stosuje się je głównie do osłony wcześnie wysianych warzyw i kwiatów, gdy warunki zewnętrzne są dla nich jeszcze niekorzystne.

Agrowłókniny zimowe mają natomiast na celu zabezpieczenie przed niskimi temperaturami i wysuszającym wiatrem, w szczególności podczas bezśnieżnych zim. Wykorzystywane są one przeważnie do okrywania drzew, iglaków i krzewów źle znoszących mrozy.